Dictionary of Greek. 2013.
υπονομευτής — ο θηλ. εύτρια 1. εργάτης που σκάβει υπονόμους, μιναδόρος. 2. μτφ., αυτός που επιδιώκει δόλια να βλάψει κάποιον: Οι φασίστες είναι υπονομευτές της δημοκρατίας … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ὑπονομευτάς — ὑπονομευτά̱ς , ὑπονομευτής masc acc pl ὑπονομευτά̱ς , ὑπονομευτής masc nom sg (epic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
υποκαθιστής — ὁ, Μ [ὑποκαθίζω] 1. αυτός που στήνει ενέδρα, που ελλοχεύει 2. μτφ. υπονομευτής … Dictionary of Greek
υπονομευτίδες — οι, Ν ζωολ. οικογένεια λεπιδόπτερων εντόμων, σύμφωνα με ορισμένα συστήματα ταξινόμησης, με. τυπικό εκπρόσωπο το γένος υπονομευτής. [ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. νεολατ. hyponomeutidae] … Dictionary of Greek
υπονομοποιός — ο, Ν εργάτης που ασχολείται με τη διάνοιξη υπονόμων, υπονομευτής. [ΕΤΥΜΟΛ. < υπόνομος + ποιός*. Η λ. μαρτυρείται από το 1839 στον Α. Φραντζή] … Dictionary of Greek
μιναδόρος — ο ο εργάτης ορυχείου που τοποθετεί δυναμίτες, ο υπονομευτής … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
